Harz hotelweekend dag 1
‘s Morgens bijtijds opgestaan om de zijkoffers in te pakken
Om 8:50 uur Mirjam een flinke pakkerd gegeven om
vervolgens naar Limburgia op het Heksenwiel te rijden.
Frits en Robert waren ook net gearriveerd en het terras werd net buiten gezet.
Na de koffie met vlaai was het tijd om op te stappen, we moesten tenslotte nog 470 kilometers gereden worden.
De eerste kilometers waren niet zo spannend, via de A58 naar Eindhoven en de A67 naar Venlo.
Aan de grens gaat de A67 over in de A40 deze gevolgd door het afschuwelijke lelijke Rhurgebied.
We passeerden : Duisburg – Essen en Bochum, vol verbazing zag ik dat de huizen direct aan de snelweg liggen.
Geen vlucht strook, alleen een te laag geluidsscherm, je zal er maar (moeten) wonen.
In Dortmund zelfs een stuk autobaan door de stad, compleet met verkeerslichten, wat een drama.
Bij de eerste gelegenheid gestopt, tijd om de inwendige mens verwennen en maar gelijk tanken.
Dus benzine en een broodje Teriyaki gescoord, en natuurlijk gelijk even de benen gestrekt.
Ik reed voorop dus is het logisch dat we de aangegeven afslag (Soest) voorbij reden, op naar de volgende afslag.
Vanaf daar heerlijk alleen maar L & K wegen, hulde aan onze toercommissie.
In Wilebadessen nog een stop gemaakt om iets te drinken, hier zagen we opvallend veel polizei rond rijden.
We hoorden dat kasteel Hoxter 80 Nederlandse motorrijders verwachtte, dus de Duitse overheid hoopte op een extra zakcentje.
Tot na Hoxter dus “bijzonder” rustig gereden, en daarna weer het tempo verhoogd.
Heerlijk slingerend naderde we ons eind doel.
Om 17: 50 uur arriveerden we bij het hotel in Hahneklee.
Snel inchecken , douchen en naar het terras, we hadden nl recht op een gratis welkomstdrankje.
Daar kregen we de deksel op onze neus, het welkomstdrankje is maar tot 17:00 uur te krijgen.
Vreemd genoeg konden we wel een drankje kopen, afijn je snapt wel dat we genoeg gesprekstof hadden.
Na de overheerlijke Erdinger aan het diner, aanvang 19:00 uur.
Je snapt wel dat we alles op alles hebben gezet om op tijd in de eetzaal te zijn, want 19:00 uur is tenslotte 19:00 uur.
Het diner bestond uit: Tomaten/paprikasoep, frieten, gekookte ratatouille met goulash vlees en een ijsje toe.
Late:n we zeggen eenvoudig en maag vullend.
Toen we tijdens het na-tafelen nog een drankje wilden bestellen, was dat niet meer mogelijk.
De voordeur zat al op slot, dus zijn we via de zijingang naar buiten gegaan en het dorp gaan verkennen.
Gelukkig konden we daar wel onze euro’s kwijt.
We lagen wel op tijd in bed want de volgende dag was het ontbijt om 9:00 uur.
Want ja, 9:00 uur is 9;00 uur
Pieter